Εχινόκοκκος: Πόσο κινδυνεύουμε, πόσο μας κοροϊδεύουν…
Ένας φόβος που καλλιεργείται κυρίως απ’ όσους αποστρέφονται τη συμβίωση του ανθρώπου με το σκύλο και βρίσκει εύκολα πρόσβαση στο ευρύ κοινό που πολλές φορές πάσχει από άγνοια.
Μία προσπάθεια παραπληροφόρησης που έχει έρεισμα να κρατηθεί το πόπολο εντός των οριζομένων τειχών και να καταναλώνει ό,τι του πουν οι ειδικοί (που συνήθως είναι χρηματοδοτούμενοι ειδικοί).
Οι BARFistas έχοντας βαθιά ριζωμένη την άποψη ότι δεν κινδυνεύουμε από τη συμβίωση μας με το σκύλο «βουτά» στα δύσκολα της κτηνιατρικής επιστήμης και σας παρουσιάζει τις Ζωοανθρωπονόσους, αρχίζοντας από τον εχινόκοκκο.
Είναι οι αρρώστιες που πράγματι μπορούν να μεταφερθούν από το σκύλο στον άνθρωπο.
Ξεκινάμε από τον εχινόκοκκο και σας τον παρουσιάζουμε .
Ο σκοπός μας δεν είναι να τρομοκρατήσουμε την ανθρώποτητα και δη όσους έχουν επιλέξει να ζουν μαζί με το σκύλο αλλά να καταδείξουμε ποιες είναι αυτές οι αρρώστιες που μπορούν να μας επηρεάσουν.
Θα πρέπει να επισημανθεί ότι αυτές οι αρρώστιες ναι μεν ενδέχεται να περάσουν ωστόσο τα ποσοστά είναι απειροελάχιστα σε τέτοιο σημείο που καθιστά γελοίο να υπάρχει τρομοκράτηση των ανθρώπων.
Ο εχινόκοκκος λοιπόν…
Δεν είναι λίγοι και μάλιστα μεταξύ αυτών και δημόσιοι υπάλληλοι που κατέχουν θέσεις ευθύνης και οι οποίοι τρομολαγνούν με όχημα τις επιπτώσεις στην υγεία του ανθρώπου από τον εχινόκοκκο…
Τι θα λέγατε λοιπόν διαβάζατε:
«Νοσογόνος παράγοντας για τον άνθρωπο είναι τα αυγά του εχινόκοκκου, τα οποία υπάρχουν σε αφθονία μέσα στα κόπρανα του μολυσμένου σκύλου. Τα αυγά αυτά, αφού βγουν στο περιβάλλον με τα κόπρανα του σκύλου, διασπείρονται και κολλούν στο τρίχωμα του ζώου, και με τον αέρα ή τις μύγες μολύνουν τα λαχανικά, το ελεύθερο νερό και γενικά όλο το περιβάλλον. Ο άνθρωπος μολύνεται όταν καταναλώνει μολυσμένες τροφές, κυρίως ωμά λαχανικά, ή όταν τρώει με άπλυτα χέρια, όταν προηγουμένως έχει έλθει σε επαφή με μολυσμένο τρίχωμα ζώου. Άλλοι τρόποι έμμεσης μετάδοσης είναι η κατανάλωση άψητου ή ατελώς μαγειρευμένου κρέατος, άβραστου ή απαστερίωτου γάλακτος κλπ.»
Ούτε λίγο ούτε πολύ λοιπόν ο εν λόγω συντάκτης του κειμένου μας έχοντας τον βαρύγδουπο τίτλο επιστήμονας τρομοκρατεί λέγοντας ότι αν ο σκύλος μας καταναλώσει ωμό κρέας θα μας κολλήσει εχινόκοκκο…
Είναι όμως έτσι;
Στο ερώτημα λοιπόν «Πόσο συχνό είναι, το νόσημα στην πράξη και πόσο πολύ θα πρέπει να ανησυχούμε για την μετάδοσή του διαμέσου του σκύλου»;
η απάντηση εκθέτει όσους προσπαθούν να τρομοκρατήσουν τον πληθυσμό.
Στην Ελλάδα λοιπόν τη χώρα με το τόσο εκτεταμένο πρόβλημα αδέσποτων σκύλων σε μία σχετική έρευνα βρέθηκε ότι οι σκύλοι ήταν μολυσμένοι από Echinococcus granulosus granulosus σε ποσοστό 0,17%!
Στον άνθρωπο, ο ετήσιος δείκτης μόλυνσης είναι 3,1-4,3/100.000 κατοίκους και ανιχνεύθηκαν ειδικές ανοσοσφαιρίνες IgG στο 0,1-0,5% των υγιών ατόμων στη Μακεδονία και το 24,1% των ασθενών σε Νοσοκομεία της Θεσσαλονίκης.
Οι αριθμοί είναι αμείλικτοι και εκθέτουν τους «επιστήμονες» που στηρίζονται στο πτυχίο τους για να τρομοκρατήσουν.
Οι αριθμοί αυτοί καταδεικνύουν ένα εξαιρετικά μικρό ποσοστό μόλυνσης. Είναι σαφές ότι για να υπάρξει πιθανότητα μόλυνσης του ανθρώπου, θα πρέπει να υπάρχει κάποιος μολυσμένος σκύλος.
Με τη σειρά του, ο σκύλος για να μολυνθεί θα πρέπει να καταπόσει υδατίδες κύστεις από σπλάχνα μολυσμένων χορτοφάγων.
Αυτό υπάρχει μεγαλύτερη πιθανότητα να συμβεί σε περιοχές που υπάρχουν σφαγεία και αδέσποτοι σκύλοι που στην Ελλάδα βρίσκονται εν αφθονία είναι αλήθεια και παρόλα αυτά το ποσοστό μολυσμένων σκύλων είναι μόλις 0,17%.